نويسنده کتاب «اعتماد به نفس» گفت: اعتماد به نفس هفت گام دارد و مانند باتري به انسان نيرو مي‌دهد. همچنين تشويق و تنبيه اطرافيان در تغيير ميزان اين انرژي تاثيرگذار است._
به گزارش خبرگزاري کتاب ايران(ايبنا)، دکتر ميرمحمد مجد تيموري، در نشستي که در فرهنگسراي خانواده برگزار شد، افزود: اعتماد به نفس مانند باتري به ما نيرو و انرژي مي‌دهد و اين نيرو و عنصر از دوران کودکي شکل مي‌گيرد. 
وي در اين نشست که به جاي جلسه نقد و بررسي کتاب «اعتماد به نفس»، به فرصتي براي تشريح و توصيف اين کتاب از سوي نويسنده اثر به عنوان تنها متکلم جلسه تبديل شده بود، افزود: اگر به توان‌هاي کودکان اهميت دهيم و با تشويق از آنها حمايت کنيم، توان‌ شخصي آنها افزوده مي‌شود. همچين برخي از کودکان ناتواني‌هايي دارند که به آنها معلولان جسمي يا معلولان ذهني مي‌گوييم که برخي از اين معلوليت‌ها قابل درمان‌اند و خانواده‌ها بايد به کودکان خود اميد دهند تا اين بيماري درمان شود و هرگز نبايد محدوديت‌هاي آنها را به روي آنها آورد، زيرا اعتماد به نفسشان را پايين مي‌آورد. 
مجد تيموري با اشاره به بخشي از کتاب که روند اعتماد به نفس را هفت پلکان ذکر مي‌کند، اظهار داشت: مرحله اول خودشناسي است که در اين مرحله کودکان خودشان را عضو خانواده مي‌دانند.
 مرحله دوم خودباوري است و در اين مرحله مي‌پرسد من کيستم و سپس پدر و مادر خود را مي‌شناسد. 
وي در ادامه گفت: کودک در مراحل بعدي به احترام خود و معارفه خود مي‌پردازد. در اين مرحله شخصيت در کودکان شکل مي‌گيرد و او دوست دارد توسط ديگران ديده شود. مسووليت خانواده نيز از توجه به کودک از طريق درآغوش کشيدن، بوسيدن و تشويق شروع مي‌شود. 
نويسنده کتاب «اعتماد به نفس» افزود: تشويق و تنبيه در افزايش و کاهش اعتماد به نفس کودکان بسيار موثر است، اما هيچ‌گاه اعتماد به نفس فرد به صفر نمي‌رسد. تغيير ميزان اعتماد به نفس در دوران گوناگون زندگي طبيعي است و به شرايط روحي، دروني و پيرامون ما بستگي دارد. 
وي گفت: کساني که از هريک از پله‌هاي اعتماد به نفس بالا نروند، در دوران بزرگسالي کمبود ناشي از عدم چنين صعودي در وجود آنها نمود پيدا مي‌کند و در شخصيت آنها تاثير مي‌گذارد. معمولا اين‌گونه افراد از محيط پيرامون خود بيشتر تاثير مي‌گيرند. کساني هم که دچار اعتماد به نفس کاذبند، زود سرخورده مي‌شوند و در اين ميان خانواده نقش به‌سزايي دارد. 
مجد تيموري با اشاره به اين که بنيان اعتماد به نفس در دوران کودکي شکل مي‌گيرد، اظهار داشت: در سن جواني و ميان‌سالي تنها روش حل اين مشکل، اعتماد به نفس دادن به يکديگر است و در اين ميان مردان بيش از زنان به اعتماد به نفس نياز دارند، زيرا مردان بيش از زنان به انتقاد و عيب‌جويي ديگران حساس‌اند و اين مساله در آنها نوعي افسردگي و ترس و اظطراب ايجاد مي‌کند.